Mick Hart (8 mei 1970) mag dan in zijn thuishaven beschouwd worden als "the best male singer/songwriter in Australian Music", met "Finding Home" al zijn vierde album op de markt hebben, zelfs het podium mocht delen met ondermeer Bob Dylan, Coldplay, Sting, Taj Mahal, een uitgebreide tournee door onze kontreien op zijn aktief hebben, (support act voor Kevn Kinney, Handelsbeurs Gent '06) hij blijft zelfs voor de meeste insiders en zeker voor het grote publiek een nobele onbekende.

Of er spoedig verandering in deze toestand gaat komen betwijfel ik ten zeerste want ondanks de man overladen wordt met complimentjes en vergeleken wordt met Ben Harper, hij kan doorgaan als "the little brother of Jeff Buckley" krijg ik het alvast behoorlijk op mijn heupen van zijn gemekker op de titeltrack "Finding Home", "Don't Walk Away", "the Taste of Us" , "Searching Light" en het eentonige do you feel , do you feel, do you feel me now ( "All at Your Door") ... Een folkie die goed geluisterd heeft naar onze gemeenschappelijke vriend Bob Zimmerman en met behulp van het smoelschuivertje hoopt in diens voetsporen te geraken en met de songs "Can't Come Along", "Smile" en "I'm Going" alvast bewijst dat het ook anders kan en dan ook mag rekenen op wat goodwill van onze kant.  

Multi - instrumentalist Hart lijkt mij niet bepaald een vrolijke jongen en ondanks hij op" the Ballad of a Broken Man" en "Til You Forgive" een fraai staaltje lap steel / slide gt. aflevert zou het misschien niet slecht zijn voor hem om eens contact op te nemen met Marianne Faithfull, nog zo iemand die al het leed van de ganse wereld meedraagt , om in de toekomst misschien eens een duetje of een ganse boulevard of broken dreams met haar op te nemen. ..Wellicht iets om naar uit te kijken ? (SWA)